Međunarodni aerodrom Nikola Tesla Beograd (IATA: BEG, ICAO: LYBE) je najveća vazdušna luka u Srbiji. Aerodrom Nikola Tesla je takođe važno čvorište saobraćajne mreže u Beogradu.
Imenovan u čast Nikole Tesle, aerodrom se nalazi 12km zapadno od centra Beograda na teritoriji beogradske opštine Surčin. Putnici tokom sletanja na aerodrom sa istoka imaju pogled na centar Beograda, a posebno na opštine Čukarica i Novi Beograd. Ranije, za vreme loših vremenskih uslova, avioni su bili preusmeravani na Aerodrom Konstantin Veliki u Nišu, koji je udaljen 230 km južno od Beograda. Međutim, krajem 2005. godine, CAT IIIb navigacioni sistem je uveden, tako da su avioni u mogućnosti da poleću i sleću na aerodrom i tokom najmaglovitijih dana u godini.
Aerodrom u Beogradu nastao je 1910. godine. Od tada do danas, letilište je menjalo lokaciju, raslo i razvijalo se. Prvo letilište u Beogradu nastalo je krajem 1910. godine na vojnom vežbalištu u predgrađu Banjica. Ovde su letenje avionom prikazivali pioniri avijacije — Simon, Maslenikov, Vidmar i Čermak.
Početkom 1912. godine, na Banjici je podignut prvi drveni hangar za avione namenjen ratovanju sa Turskom. Dve godine kasnije na Banjici je stacionirana srpska aeroplanska eskadrila i balonska četa. Banjički aerodrom korišćen je i posle Prvog svetskog rata za potrebe poštanskog saobraćaja na relaciji Skoplje — Niš — Beograd — Novi Sad i Beograd — Sarajevo — Mostar. U blizini mesta gde se nalazio ovaj aerodrom danas je Vojno-medicinska akademija (VMA).
Aerodrom Kalemegdan - Donji grad se nalazio na potezu od turskog amama (danas Planetarijuma) prema ušću Save u Dunav. Sa ovog mesta prvi avion poleteo je u januaru 1911. godine. U novije doba taj prostor je korišćen za skokove padobranaca i letenje paraglajdera. Danas se na ovom mestu redovno održavaju aero-mitinzi sportske i ultralake avijacije. Aerodrom u blizini Pančeva počeo je sa radom 1923. godine, kada je vazduhoplovna kompanija „Franko—Rumen“ pokrenula međunarodnu liniju Pariz — Carigrad. Iste godine, sa ovog aerodroma, uspostavljen je i poštanski saobraćaj. Aerodrom je korišćen i za obuku pitomaca vazduhoplovne akademije ratnog vazduhoplovstva Kraljevine Jugoslavije. Posle oslobođenja, pančevački aerodrom korišćen je kao „Vazduhoplovno-vojno učilište“. Na mestu starog pančevačkog aerodroma danas se nalaze hale fabrike aviona UTVA, kao i travnata pista koja se koristi za probne, sportske i trenažne letove.
Međunarodni aerodrom „Beograd“ izgrađen je na livadi koja se zvala Dojno polje, između Bežanijske kose i leve obale Save, oko dva kilometra južno od Zemuna. Aerodrom je otvoren za saobraćaj u martu 1927. godine. Od februara 1928. godine sa novog aerodroma poleću i avioni prve domaće avio-kompanije, "Aeroputa“. Aerodrom je raspolagao sa četiri travnate poletno-sletne staze. Na njemu je 1931. godine izgrađena moderna pristanišna zgrada, a 1936. ugrađena je i oprema za sletanje pri slaboj vidljivosti.
Tokom Drugog svetskog rata aerodrom su koristili Nemci. Oni su ga i porušili 1944. godine, pri povlačenju iz Beograda. Za lokaciju novog međunarodnog aerodroma izabran je prostor u blizini Surčina, 18 kilometara zapadno od Beograda.
Aerodrom je pušten u saobraćaj 1962. godine. Imao je jednu pistu dužine 3000 metara, rulnu stazu dužine 3350 metara, pristanišnu zgradu za prijem putnika, kontrolni toranj, veliku platformu za opsluživanje letelica i drugu savremenu opremu. Kasnije je izgrađena i nova zgrada za prijem putnika, proširena je platforma za prijem aviona, produžena je pista, a 1997. godine ugrađena je oprema za Kategoriju II i time omogućena upotreba aerodroma po lošijim vremenskim uslovima.
Na Aerodromu Beograd „Nikola Tesla“ smeštene su tehničke baze Jat ervejza i Aviogeneksa, Oblasna kontrola letenja, Carina, Muzej vazduhoplovstva i školski centri JAT-a, helikopterska jedinica MUP-a i dr.
Od 2000. godine do danas
Dana 14. maja 2006. godine otvoren je, posle višegodišnjeg renoviranja, Terminal 2 aerodroma „Nikola Tesla“ u Beogradu. Renovirani terminal 2 obuhvata tri etaže, odnosno suteren (međunarodni dolasci), prizemlje i sprat (međunarodni odlasci i tranzit). Vrednost radova se procenjuje na 17 miliona evra.
U prizemlju se nalazi 33 šaltera za prijem putnika, što omogućava opsluživanje 1000 putnika na sat, dok se na spratu nalazi 10 šaltera pasoške kontrole (5 kabina po 2 šaltera). Aerodrom „Nikola Tesla“ posle ovih radova je u stanju da opsluži 10 aviona na sat. Takođe povećan je i broj sedećih mesta, tako da terminal 2 raspolaže sa 270 sedećih mesta na 3 etaže. Terminal je sposoban da primi najveće avione sveta, pa i najveći – Erbas A380.
Godišnji kapacitet prijema i otpreme putnika sa teminala 2 je 5 miliona.
Suteren terminala 2 sa međunarodnim dolascima pušten je u rad krajem decembra 2005.
U martu 2007. godine, Okružno javno tužilaštvo u Beogradu podiglo je optužnicu protiv 12 osoba zbog malverzacija prilikom rekonstrukcije i opremanja aerodroma 2003., uključujući i tadašnjeg ministra za saobraćaj i telekomunikacije Mariju Rašetu-Vukosavljević. UBPOK im je u istrazi iz 2004. na teret stavljao uvećavanje računa za radove, nekih po 6 do 10 puta, štećenje aerodroma za 200 miliona dinara i protivpravna korist za sebe od 60 miliona.
Ime aerodroma
Vlada Republike Srbije je 2. februara 2006. godine odobrila Javnom preduzeću Aerodrom „Beograd“ da promeni ime u Aerodrom „Nikola Tesla“. Predlog da beogradski aerodrom promeni ime Upravni odbor tog aerodoma ozvaničio je na sednici od 27. januara.
Inicijator ideje i pokretač široke javne akcije da se beogradskom aerodromu dodeli ime Nikola Tesla je Miladin Subotić, u to vreme poslovni sekretar u Institutu za dermatovenerologiju KCS-a.
Taxi prevoz (do AERODROMA) putnika luksuznim, sigurnim, udobnim, vozilima visoke klase.
Transfer -prevoz putnika do AERODROMA NIKLA TESLA.Transfer-prevoz putnika iz Novog Sada i iz svih gradova u drzavi.Novi Sad. Cenovnik.